Είναι γνωστό ότι το ύψος στρεμματικής απόδοσης ελαιολάδου καθορίζεται κυρίως από την παραγωγή καρπού ανά στρέμμα. Αυτό παραπέμπει στο συμπέρασμα ότι κάθε παράγοντας που είναι ικανός να αυξήσει ή περιορίσει το δυναμικό του ελαιόδενδρου σε απόδοση, καθορίζει και την ελαιοπεριεκτικότητα των καρπών.

Στην πραγματικότητα όμως το προηγούμενο συμπέρασμα δεν είναι απόλυτα σωστό με δεδομένο ότι τα ελαιόδενδρα έχουν την τάση να παράγουν περισσότερο ελαιόλαδο σε αυξημένες αναλογίες φύλλων:καρπών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν είναι ευθύγραμμη η σχέση ανάμεσα στην απόδοση σε καρπό και σε έλαιο!

Παράλληλα, η ελαιοπεριεκτικότητα καθορίζεται από το γενετικό δυναμικό κάθε ποικιλίας αλλά και την ευκολία παραλαβής στο ελαιοτριβείο.

Για δεδομένο αριθμό ελαιόκαρπων, η απόδοση σε ελαιόλαδο εξαρτάται από:

• Το ελαϊκό περιεχόμενο του καρπού. Αυτό διαμορφώνεται από την ποικιλία, το έτος παραγωγής και τον αριθμό των καρπών.
• Την ευκολία εξαγωγής του ελαιόλαδου από τον καρπό. Επίσης ποικίλει ανά χρονιά, περιεκτικότητα σε νερό, τον βαθμό ωρίμανσης των καρπών και την ποικιλία.
• Τη διαδικασία εξαγωγής του ελαιόλαδου. Η υφή της ελαιόπαστας, ο χρόνος και η θερμοκρασία μάλαξης, η αποτελεσματικότητα του μαλακτήρα και ο βαθμός-χρόνος πίεσης της ελαιομάζας είναι οι παράμετροι που διαφοροποιούν την απόδοση της εξαγωγής ελαιόλαδου.

Συμπερασματικά, η παραγωγή του ελαιώνα σε λάδι δεν είναι μόνο αποτέλεσμα αύξησης του αριθμού των καρπών αλλά των καλλιεργητικών επιλογών του παραγωγού. Φυσικά δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παραβλέπεται ο στόχος της επίτευξης υψηλής ποιότητας ελαιόλαδου, γεγονός που πολλές φορές δεν συνάδει με την εντατικοποίηση της καλλιέργειας.

Το άρθρο βασίστηκε σε πληροφορίες από τον Paul Vossen, University of California

Αν θέλετε να μάθετε σε βάθος την ελαιοκομική τέχνη εγγραφείτε στη Σχολή Ελαιοκομίας