Η γεωργία του παρονομαστή
Οι έλληνες αγρότες και ιδιαίτερα οι παραγωγοί ελαιολάδου έχουν μάθει να εκφράζουν το κέρδος από τη σοδειά τους υπολογίζοντας τα χρήματα που κερδίζουν ανά κιλό. Το παράδοξο είναι ότι δεν έχουν εξοικειωθεί με την αντίστροφη λογική: να υπολογίζουν το κόστος της καλλιέργειάς τους επί της μονάδας του προϊόντος (π.χ. κόστος λιπάσματος ανά κιλό παραγόμενου προϊόντος). Συνήθως οι «παραδοσιακοί» αγρότες μετρούν πόσο κοστίζει το κιλό του λιπάσματος ή του φυτοφαρμάκου και κάνουν την αναγωγή στο στρέμμα.
Όταν ο παραγωγός δεν ελέγχει την τιμή πώλησης του προϊόντος στην τελική αγορά (δηλαδή όταν πουλάει σε μεσάζοντες, παραμένοντας στο πρωτογενές στάδιο) δεν είναι εύκολο να αυξήσει την τιμή πώλησης των προϊόντων του. Αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες με κυρίαρχο τον ισχυρό ανταγωνισμό και την υψηλή προσφορά από τους υπόλοιπους παραγωγούς.
Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα των χαμηλών τιμών παραγωγού υπάρχουν οι εξής δύο λύσεις: είτε να εμπλακεί ο παραγωγός και στα επόμενα στάδια της παραγωγής (μεταποίηση, συσκευασία, προώθηση, πώληση), είτε να προσπαθήσει να μειώσει το κόστος παραγωγής.
Ένας μύθος, ειδικότερα για καλλιέργειες όπως η ελιά, είναι η ενθάρρυνση του παραγωγού να αποτινάξει από πάνω του τους καταραμένους μεσάζοντες και να ξεκινήσει μόνος του μια εκστρατεία διαφήμισης που θα εκτοξεύσει την τιμή του προϊόντος σε δυσθεώρητα επίπεδα. Δεν αποκλείεται να πραγματοποιηθεί κάτι ανάλογο αλλά συνήθως στην πραγματικότητα όλα θέλουν το χρόνο τους.
Αυτό που προτείνω είναι ο παραγωγός να προσπαθήσει μέσα από ένα μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό να ανακαλύψει αδικαιολόγητες δαπάνες. Πιστέψτε με ότι θα βρεθούν πολλές. Ένα από τα πολλά παραδείγματα που έχω συναντήσει στις βόλτες μου σε χωράφια δείχνει ότι ένα ακριβό λίπασμα μπορεί να αποδειχθεί πιο φτηνό εάν εκτιμήσουμε τη συμβολή του επί του κιλού παραγόμενου προϊόντος. Γιατί; Διότι καταφέρνει και συγκρατείται καλύτερα σε μια βροχή. Κάτι ανάλογο ισχύει για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα.
Καταληκτικά, ο παραγωγός που αναζητά καινοτομία στην παραγωγική διαδικασία (αυτό ονομάζουμε διαφοροποίηση) ώστε να κάνει τη διαφορά στην αγορά, πρέπει να αναλογιστεί πρώτα πως θα συμμαζέψει τα έξοδά του και κατόπιν θα έρθει και η προστιθέμενη αξία στο προϊόν του (ούτως ή άλλως παράλληλα θα ωριμάσουν αυτά). Μέχρι τότε με τις τιμές πώλησης να παραμένουν χαμηλά ο παραγωγός που θα έχει περιορίσει το κόστος ανά κιλό προϊόντος θα αντέξει τους όποιους κλυδωνισμούς, μιας και θα έχει ανοίξει την ψαλίδα κέρδους-κόστους.
Ετικέτα:αγρότες, αγροτικά προϊόντα, γεωργική παραγωγή, ελιά, φυτική παραγωγή
Πιθανόν να σας αρέσουν επίσης
Πρoστατευμένο: Πρακτική Τυροκομία
Online συμβουλευτική
Τα 5 πιο δημοφιλή τυριά στον κόσμο!
Κάντε μια ερώτηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.
4 Comments
Κύριε παπασταυρου είναι αδύνατο αυτό που λέτε αν και θαυμάζω τις γνώσεις σας το παιχνίδι του καρπού θα παιχτεί από τον ελαιοπαραγωγό στο κτήμα γιαυτό και λέγετε ελαιοπαραγωγός και όχι ΕΛΑΙΣ Υαλοπώλης γραφίστας κ.λπ τι σημαίνει αυτό .
Ότι εγώ για ΜΟ 5000 κιλά καρπό για ελαιοπαραγωγή το χρόνο έχω 1000 ώρες εργασία σε χωράφι δηλαδή ΜΟ 3-4 ώρες εργασία την ήμερα.
Μετά άλλες 3-άπειρες ώρες
με το να κρατήσω τα βιβλία εργασίας, ραντίσματος, αποθήκες, φυτοφαρμάκων, έξοδα, να τα αρχειοθετήσω να βγάλω το πρόγραμμα της άλλης μέρας να πάω στον γεωπόνο στα συνεργεία τα μηχανήματα να κάνω διαδικτυακή έρευνα για καλύτερες τιμές σε στολές μάσκες ανταλλακτικά να κάνω την απαραίτητη συντήρηση στα μηχανήματα τρακτέρ παρελκόμενα μετά την εργασία και να επεκτείνω τις γνώσεις μου μέσο σπουδών.
Όπως και να κάνω κυκλική χρήση σπουδών όπως online site για διαχείριση και ενημέρωση οτι χρειάζεται ο ελαιώνας στον ελαιώνα μέσο ασύρματου δικτύου ‘κινητό τηλέφωνο’ από μέτρηση δάκου με εξαγωγή αποτελεσμάτων μέχρι πότε τα τρακτέρ θέλουν σέρβις και τι εργασίες σέρβις κάνω εκείνες τις ώρες που θα ενημερώσει το σύστημα .
Φέτος στα 52 που κατάφερα να τα έχω υπό ελέγχω μόνος χωρίς βοήθεια και έχω ξεκινήσει την ολοκληρωμένη διαχείριση το 1990 για να μπορώ να πηγαίνω 5-7 τόνους τον χρόνο καρπό στο ελαιοτριβείον
Νομίζετε οτι θα μπορούσα να συνεχίσω παρακάτω μόνος,’Τυποποίηση ,διαφήμιση ,ράφι αν η αγορά δεν την σέβεται αυτήν την προσπάθεια που έχω κάνει και δεν την εκτιμά να την ανταμείψει συγνώμη είμαστε άξιοι της μοίρας μας σε αυτήν την χώρα.
Και για την ιστορία :Ασπάστηκα τελικά την μεγαλοσύνη του ελληνικού κράτους να μην μου δώσουν την επιδότηση των 50000 ευρό για νέους αγρότες .
Τότε το 90 την είχα αφήσει για την πιθανότητα εγώ να μην καταφέρω να φέρω ένα τέτοιο έργο εις πέρας .
Οταν το κατάφερα είμαι πλέον παλιός αγρότης , συνεχίζουν να την δίνουν σε πιτσιρικάδες που την κάνουν 4Χ4 και γυρνάνε στα νησιά και την τρώνε .
Να ζω με το επίδομα φτώχειας ΚΕΑ και να έχω ένα κορμί που έχει πέσει 4 φορές μόνο φέτος από υπερκόπωση κάτω ,
και όλα αυτά αν αντέξω άλλα 15 χρόνια να πάρω μια σύνταξη των 400 ευρό 100 ευρό παραπάνω από αυτά που παίρνουν οι άνεργοι ενώ όλοι που βρίσκονται στα σώματα ασφάλειάς και στο δημόσιο σε αυτήν την ηλικία έχουν συνταξιοδοτηθεί με μεγάλες συντάξεις και επιδόματα.
Μην σου πω ότι νιώθω άσχημα αν κάποια στιγμή μετά το κτήμα αναγκαστώ να πάω στο Σούπερ μάρκετ με τα ρούχα της δουλειάς ειδικά το καλοκαίρι γιατί ο κόσμος απομακρύνετε από μένα, μην τον μολύνω δεν τους αδικώ το ίδιο κάνω και εγώ όταν φοράω τα καλά μου και θεωρητικά έχω εξασφαλίσει μια καλή ζωή
Καλημέρα σας κύριε Κουντούρη, σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία. Περιγράφετε μια κατάσταση που είναι η ελληνική πραγματικότητα και τη βιώνουν οι περισσότεροι επαγγελματικοί κλάδοι. Απλά, η απαξίωση στο αγροτικό επάγγελμα είναι ακόμα πιο σκληρή αν αναλογιστούμε τη φύση της εργασίας και τη δυσαναλογία με την προσφορά στην κοινωνία. Η έλλειψη πολιτικών με ορίζοντα ετών είναι το βασικό πρόβλημα του γεωργικού τομέα. Η άσκηση πολιτικής στον τομέα αρχίζει και σταματάει στη διαχείριση των χρημάτων που έρχονται μέσω της ΚΑΠ από την Ε.Ε. Αυτό θα έπρεπε να είναι το τελικό βήμα, όχι το μόνο. Αυτό που στην πράξη μπορεί να γίνει είναι η εγκαθίδρυση ομάδων παραγωγών, σε αριθμό που να μην είναι εις βάρος της ευελιξίας. Και η μονήρης προσπάθεια είναι δύσκολη, πρέπει να ομολογήσω. Με εκτίμηση, Ανδρέας.
Δεν ξέρω κύριε Παπασταυρου .
Απλός έχω ακούσει ότι από την εισαγωγή στην ευρωπαϊκή ένωση ασπαστήκαμε να πάρουμε χρήματα “Πολλά χρήματα πάρα πολλά χρήματα τόσα που δεν αξίζει αν πουληθεί όλη η Ελλάδα ειδικά με το χρέος που έχουμε στους μετανάστες που μας έχουν φτιάξει δρόμους σπίτια και μας ταΐζουν εμάς και τις γυναίκες μας -:)” γιατί επένδυσε στους πολίτες σαν ενεργά κομμάτια της κοινωνίας και ας είμαστε κοσμικά μυρμήγκια αγράμματοι με την λειτουργία του κόσμου και στα πρότυπα όταν βλέπουμε ένα λάθος σε οποιαδήποτε αλυσίδα που συντηρούμε είτε τροφική αλυσίδα είτε βιομηχανία είτε οικονομία να αναφέρετε και να βρίσκονται λύσης αν είναι υπαρκτό πρόβλημα και όχι λάθος αναφορά και να διορθώνετε το πρόβλημα
Και όλα αυτά για ένα παρόν και μέλλον καλύτερο για όλους και για τα παιδιά μας σε κοινωνίες που όλα τα έθνη θα είναι ενωμένα και θα δουλεύουν με γνώμονα την αναγέννηση της Ευρώπης και όχι του εμπόρου στο χωριό.
Είναι έγκλημα να παίρνεις την ελιά από παραγωγό στο 1/3 της άξιας καλλιέργειας και ζωής του
δυστυχώς ο παραγωγός είναι άνθρωπος και έχει περισσότερες ανάγκες από ένα ΑΤΜ που μόνο του περιμένει σε μια έρημο κάποιον να βγάλει λίγα χρήματα και να τα επενδύσει στην ζωή την δική του και των συνανθρώπων του .
30 χρόνια συμβαίνει αυτό ποτέ δεν θα μπορέσει κανείς να αποζημιώσει ένα τέτοιο έγκλημα.
Αν θέλεις να κρατήσεις το λάδι στην αγορά στο κόστος παραγωγής “όσο αγοράζετε αυτά τα 30 χρόνια που γνωρίζω εγώ από τον παραγωγό”έξοδα του ελαιώνα θα πρέπει να κόψεις μισθό στον παραγωγό μισθό όπως παίρνει ο δάσκαλος ο αστυνόμος ο πολιτικός εκτός και αν δεν σε ενδιαφέρει το φαΐ και ζεις μαζί με το ΑΤΜ στην έρημο
Διάβασε την παρακάτω προσέγγιση.
Σπούδασα φωτογραφία το 90 πριν μια βδομάδα έφτιαξα εικόνες για την οθόνη του κινητού είναι στην διεύθυνση inwww.eu με δικαιώματα χρίσης όχι πώλησης .
Αν κάποιος έρθει και μου δώσει μια τιμή νομίζεις θα πουλήσω δεν με ενδιαφέρει οι εικόνες θα μείνουν εκεί χωρίς να γεράσουν να αλλοιωθούν για εκατομμύρια χρόνια δεν υπάρχει λόγος να κάνω μια συμφωνία που δεν με ικανοποιεί και δεν καλύπτει τον πλούτο που πρέπει να έχω σύμφωνα με κάποια κριτήρια .
Μπορώ να κάνω το ίδιο με τον καρπό της ελιάς. Σκέψου του
Σε μια εβδομάδα θα έχει σαπίσει και οτιδήποτε γύρο του.
Αν δεν τον δώσω δεν υπάρχει λόγος να κάνω αυτό το επάγγελμα είναι βλαβερό όσο οι ελιές κάνουν καρπό δεν μπορώ να τον δώσω δωρεάν γιατί στοιχίζει η παράγωγη του και η διαβίωση μου ενώ μια ψηφιακή φωτογραφία μόνο τον χρόνο σου πολύ χρόνο .
Αν το επάγγελμα μου ήταν η φωτογραφία εννοείτε ότι στην κοστολόγηση δεν θα ήταν μόνο ο χρόνος αλλά και η διαβίωση μου και τα έξοδα που σιγά σιγά θα μεγάλωναν λόγο χρήσης συντήρησης και ανάπτυξης
Οπότε που καταλήγουμε αν θέλεις να έχεις πλούτο επαγγέλματα δηλαδή θα πρέπει να τα πληρώνεις και να επενδύεις στους ανθρώπους που τα δουλεύουν .
Αν τώρα η Νέα Ελλάδα θέλει να σκοτώσει μέσο τον ενόπλων και του χρήματος
Όλες τις οικογένειες που έχουν ρίζες πάρα πολλών γενεών σε αυτόν τον τόπο που είναι και ένα παγκόσμιο φαινόμενο ναι θα νικήσει.
Το μόνο που λυπάμαι είναι τον πολιτισμό και όλες αυτές της οικογένειες που επένδυσαν με την δουλειά τους την αγάπη τους και το κορμί τους .