Επίσκεψη στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Ροβιών

Μετά από την πρώτη πετυχημένη επίσκεψη στις 8/3/2022 στα χωριά της Βόρειας Εύβοιας, Αχλάδι και Μονοκαρυά, ο επόμενος σταθμός ενημέρωσης ήταν στις 7/4/2022 στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Ροβιών αλλά και στο ορεινό χωριό Μηλιές. Οι ερωτήσεις ήταν πολλές και προσπάθησα να τις καλύψω όλες.

Αυτό που μπορώ να προσθέσω από την προηγούμενη επίσκεψη, είναι ότι μια μεγάλη παραγωγική δραστηριότητα της Βόρειας Εύβοιας σχεδόν διαλύθηκε από τις πυρκαγιές του Αυγούστου 2021. Η παραγωγή ρητίνης αποτελούσε ένα σημαντικό εισόδημα για τους παραγωγούς, οι οποίοι πλέον στρέφονται σε άλλες εργατικές δραστηριότητες για να κερδίσουν το εισόδημά τους. Και αυτό που έλαβα ήταν μια απογοήτευση και τάση εγκατάλειψης του αγροτικού τομέα ή έστω των παραδοσιακών καλλιεργειών. Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα της στροφής των ντόπιων στις
Μηλιές στην καλλιέργεια της συκιάς, αντικαθιστώντας την ελαιοκαλλιέργεια. Τέτοιες σπασμωδικές τάσεις παρατηρούνται σε ανοργάνωτες μορφές αγροτικής δραστηριότητας, στοιχείο που χαρακτηρίζει έντονα απομονωμένα χωριά της Ελλάδας.

Πιστεύω ύστερα από πολλά χρόνια επαφών με τους ανθρώπους της υπαίθρου, ότι η καλύτερη λύση είναι η οργάνωση και καθοδήγηση αυτών. Η αλυσίδα οργάνωσης περιγραμματικά είναι: ενημέρωση->οργάνωση->κατάρτιση->εφαρμογή. Κάθε κρίκος αυτής της αλυσίδας εμπεριέχει πολλές και διαφορετικές συνιστώσες απαιτώντας καλή προετοιμασία και ασφαλώς χρόνο.

Οι αποσπασματικές λύσεις που έχουν ήδη εφαρμοστεί στο παρελθόν (π.χ. οργανώνω αλλά δεν εκπαιδεύω ή εκπαιδεύω αλλά δεν οργανώνω κτλ) δεν φέρνουν τη μέγιστη αποτελεσματικότητα και χρειάζεται μια πιο ολιστική προσέγγιση. Σε αυτό το σημείο είναι αναγκαία η εμπλοκή των γεωτεχνικών. Να μην είμαστε μόνο εφαρμοστές προγραμμάτων αλλά και σχεδιαστές πολιτικής (με την ευρύτερη έννοια του όρου).