Βιολογική Διαχείριση του Δάκου
Η αντιμετώπιση του σοβαρότερου εχθρού της ελιάς συνιστά μια σημαντική δαπάνη που επιβαρύνει το κόστος παραγωγής ελαιολάδου, διότι είναι γνωστό ότι οι προσβεβλημένοι καρποί παράγουν υποβαθμισμένο προϊόν.
Στο πλαίσιο της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης υπάρχουν τεχνικές με τις οποίες περιορίζεται η ανάγκη για τη χρήση χημικών, δίνοντας καλά αποτελέσματα σε μεσοπρόθεσμο διάστημα. Άλλωστε η υιοθέτηση ορθών πρακτικών διαχείρισης στον ελαιώνα συμβάλλουν στη βελτίωση του αγρο-οικοσυστήματος και άρα στη βιωσιμότητα της γεωργικής εκμετάλλευσης.
Προγραμματισμένη φύτευση
Αυτή η τεχνική είναι γνωστή και ως καλλιέργειες-παγίδα, που πρέπει να ομολογήσω ότι έχει δεχθεί αρκετές κριτικές για την αποτελεσματικότητά της.
Ο ελαιοκαλλιεργητής μπορεί να σχεδιάσει την προγραμματισμένη φύτευση με διάφορους τρόπους:
- Αν στον ελαιώνα επικρατεί ποικιλία μικρόκαρπη και όψιμη τότε φυτεύει μεμονωμένα ελαιόδενδρα μεγαλόκαρπης και πρώιμης ωρίμασης. Σε αυτή την περίπτωση τα ακμαία 1ης γενιάς ωοτοκούν στους καρπούς των πρώιμων ποικιλιών, οπότε στο προνυμφικό στάδιο ο καλλιεργητής ψεκάζει σαφώς σε μικρότερη κλίμακα και παρεμποδίζει την εξέλιξη του πληθυσμού του δάκου.
- Φύτευση δένδρων που δρουν ελκυστικά για το δάκο, όπως η συκιά από την οποία τρέφεται το έντομο.
Συγκομιδή καρπών
- Κατά την περίοδο της συγκομιδής είναι σημαντικό να συλλεχθεί το σύνολο των ελαιόκαρπων που υπάρχουν πάνω στο δένδρο, χωρίς να περιμένουμε να πέσει φυσικά ο καρπός διότι όλο αυτό το διάστημα το έντομο αναπαράγεται με έντονο ρυθμό!
- Στο ίδιο πλαίσιο, αν υπάρχουν πλησίον του ελαιώνα δένδρα αγρελιάς πρέπει οι καρποί της να συλλέγονται επίσης!
Ζιζάνια στον ελαιώνα
- Συνήθως λέμε ότι τα ζιζάνια είναι ανταγωνιστικά στην καλλιέργειά μας αλλά υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Μια καλή ταυτοποίηση των ζιζανίων του ελαιώνα ίσως μας αποκαλύψει ότι υπάρχουν και ζιζάνια-σύμμαχοι στον αγώνα για την αντιμετώπιση του δάκου. Για παράδειγμα το ζιζάνιο Inula viscosa αποτελεί καταφύγιο για το έντομο Myopites stylata το οποίο είναι ξενιστής για το παράσιτο Eupelimus urozonus που συνιστά φυσικό εχθρό του δάκου.
Άρδευση ελαιώνα
- Το νερό συμβάλλει στην καλή παραγωγή των φυτών αλλά πρέπει πάντοτε να αξιοποιείται ορθολογικά. Αυτό σημαίνει όχι μόνο εξοικονόμηση νερού για περιβαλλοντικούς-οικονομικούς λόγους αλλά και βελτιστοποίηση της διαδικασίας παραγωγής.
- Είναι γνωστό ότι η αύξηση της υγρασίας στο μικρο-περιβάλλον του δένδρου ευνοεί την ανάπτυξη του δάκου και άρα ο ελαιοκαλλιεργητής πρέπει να εκτιμήσει τη σχέση αύξηση παραγωγής/αύξηση προσβολών από δάκο λόγω άρδευσης. Επιπλέον, το πότισμα επιταχύνει τον ρυθμό ανάπτυξης και το μέγεθος των καρπών αυξάνοντας τη διαθέσιμη τροφή για το έντομο.
Αν θέλετε να μάθετε σε βάθος την ελαιοκομική τέχνη εγγραφείτε στη Σχολή Ελαιοκομίας
” “Ετικέτα:δάκος, ελιά, φυτοπροστασία